Opis
Pedagog wobec wolontariusza hospicjum
autorzy: Elżbieta Jundziłł, Róża Pawłowska
Wydawnictwo Ateneum Szkoły Wyższej
Fragmenty recenzji prof.zw. dr hab. Andrzeja Pawłuckiego:
„W otrzymanym materiale znajduję przejmujące obrazowanie nadchodzącego kresu życia, w którym – mimo wszystko – sprawujący asystę duchową wolontariusz-przewodnik pozostaje z osobą umierającą w łączności fizycznej do ostatniego jej tchnienia; kiedy trzyma ją za rękę, leży u jej boku, wypowiada słowa pocieszenia czy po prostu spogląda empatycznie w jej oczy. Dobrze się stało, że autorska pedagogika miłosierdzia, tak wyjątkowa w pedagogice społecznej ze względu na śmiałość przywołanej w niej antropologii osoby dla osoby została dopełniona przez trzeci wątek dramatu egzystencji, logicznie dopełniający finalnie jego obrazowanie. Otrzymujemy brakującą część tryptyku (obok Pedagogiki człowieka samotnego oraz Pedagoga wobec osoby chorego – przyp. Autorki) jakże ważną dla formacji wolontariuszy hospicyjnych – przygotowywanych przez swych mentorów akademickich do zadań najtrudniejszych z proponowanych im misji i jak mało których zadań dolegliwych, bo narażających ich na ryzyko zniechęcenia, wyczerpania i ostatecznie – rezygnacji z dalszej posługi.
Jak mało kto w pedagogice solidarności społecznej Autorki przywołują odważnie antropologię i etykę personalizmu, by przybliżyć ideał działacza, dla którego dobro osoby doświadczonej nieszczęściem samotności, cierpieniem i bezsilnością wobec umierania stanowi jednocześnie rację i cel, ratio i finis operantis wejścia na drogę posługi miłosierdzia. Bohaterem narracji pedagogicznej jest w każdym z trzech przypadków ów działacz – wolontariusz, który znajduje uzasadnienie dla siebie w relacji wobec osoby bezradnej, bezbronnej i egzystencjalnie beznadziejniej.
W humanistyce pedagogicznej personalizmu wszystko już było i zdawałoby się, że nic nowego, co by urastało do rangi odsłonięcia wzoru kultury miłosierdzia, powiedzieć nie można. A jednak opracowanie Elżbiety Jundziłł i Róży Pawłowskiej o tytule Pedagog wobec wolontariusza hospicjum, pokazuje, że pole myślenia w pedagogice społecznej można było z dużym powodzeniem pisarskim poszerzyć. Student pedagogiki jako wolontariusz otrzymuje więc materiał utkany z niezwykle delikatnych wątków filozofii dramatu”.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.