Jak unikać popełniania błędów w diagnostyce i leczeniu najtrudniejszych problemów hepatologicznych?

Opis

Jak unikać popełniania błędów w diagnostyce i leczeniu najtrudniejszych problemów hepatologicznych?

autor: Marek Hartleb (red.)

wydawca: VM Media Sp z o.o. VM Group sp.k. (Grupa Via Medica)

Przedstawiona publikacja prezentuje najczęściej popełniane błędy w diagnostyce i leczeniu wybranych chorób hepatologicznych. Dotyczą one interpretacji badań laboratoryjnych oceniających funkcję wątroby u bezobjawowego pacjenta, postępowania z chorymi na niewyrównaną marskość wątroby, diagnostyki i leczenia autoimmunologicznego zapalenia wątroby oraz zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B. Pozycja ta skupia się również na najczęściej popełnianych błędach w postępowaniu z pacjentami ze zwężeniami dużych dróg żółciowych oraz na najczęstszych pułapkach w diagnostyce i terapii ostrej niewydolności wątroby.

Zapotrzebowanie na tego rodzaju literaturę fachową jest ogromne wśród lekarzy praktyków. Większość pozycji z zakresu literatury hepatologicznej prezentuje epidemiologię, patogenezę, postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne w patologiach wątroby. Nie przedstawia problemów, jakie mogą się pojawić w rozpoznawaniu i leczeniu chorób wątroby, które zazwyczaj i tak stwarzają wiele trudności praktykującym gastroenterologom. Publikacja ta doskonale wypełnia lukę na medycznym rynku wydawniczym i na pewno będzie cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród lekarzy.
Halina Cichoż-Lach

Spis Treści:

1. NAJCZĘSTSZE BŁĘDY W INTERPRETACJI BADAŃ LABORATORYJNYCH OCENIAJĄCYCH WĄTROBĘ U BEZOBJAWOWEGO PACJENTA
1.1. Wstęp
1.2. Markery uszkodzenia hepatocytów
1.3. Wskaźniki cholestazy
1.4. Markery oceniające funkcję syntetyczną wątroby
1.5. Strategie diagnostyczne
1.6. Podsumowanie
2. NAJCZĘSTSZE BŁĘDY W POSTĘPOWANIU Z CHORYMI NA NIEWYRÓWNANĄ MARSKOŚĆ WĄTROBY
2.1. Wstęp
Błąd 1. Niewłaściwe stosowanie leków moczopędnych
Błąd 2. Niewłaściwe leczenie wewnątrzszpitalnych infekcji bakteryjnych
Błąd 3. Opóźnienia w wykonywaniu paracentezy diagnostycznej
Błąd 4. Niedostrzeganie wczesnych stadiów encefalopatii wątrobowej
Błąd 5. Ignorowanie czynnika indukującego encefalopatię wątrobową
Błąd 6. Pominięcie w diagnostyce encefalopatii wątrobowej innych przyczyn zaburzeń neurologiczno-psychiatrycznych
Błąd 7. Lekceważenie hiponatremii
Błąd 8. Niedocenianie znaczenia chorób współistniejących dla progresji marskości
Błąd 9. Zaniechanie poszukiwania czynnika etiologicznego marskości wątroby
Błąd 10. Brak oceny stanu odżywienia
Błąd 11. Obawa przed stosowaniem leków przeciwzakrzepowych
Błąd 12. Niewłaściwe stosowanie beta-adrenolityków
Błąd 13. Nadużywanie inhibitorów pompy protonowej
Błąd 14. Przepisywanie niewłaściwych leków
Błąd 15. Błędy w kwalifikacji do przeszczepienia wątroby
3. NAJCZĘSTSZE BŁĘDY W ROZPOZNAWANIU I LECZENIU AUTOIMMUNIZACYJNEGO ZAPALENIA WĄTROBY
3.1. Wstęp
3.2. Najczęstsze błędy w diagnostyce autoimmunizacyjnego zapalenia wątroby
3.3. Najczęstsze błędy w leczeniu autoimmunizacyjnego zapalenia wątroby
4. POMYŁKI W DIAGNOSTYCE INFEKCJI WIRUSEM ZAPALENIA WĄTROBY TYPU B I JAK ICH UNIKAĆ?
4.1. Wstęp
Błąd 1. Niewłaściwa interpretacja wyników testów serologicznych
Błąd 2. Brak skierowania pacjenta z przewlekłą antygenemią HBsAg do opieki specjalistycznej
Błąd 3. Założenie, że prawidłowa aktywność ALT wyklucza postęp zmian w przebiegu PZW B
Błąd 4. Założenie, że niska wiremia (małe stężenie HBV-DNA) wyklucza możliwość zaawansowanej choroby i rozwoju powikłań
Błąd 5. Błędy w wykluczaniu koinfekcji HDV
Błąd 6. Pomyłki w wykluczaniu współistniejących chorób wątroby o etiologii„niewirusowej
Błąd 7. Błędy w kwalifikacji do nadzoru ukierunkowanego na wykrywanie wczesnych postaci HCC
Błąd 8. Przeoczenie optymalnego momentu do włączenia leczenia
Błąd 9. Brak monitorowania tak zwanych nieaktywnych nosicieli HBsAg
Błąd 10. Błędy w prawidłowym doborze badań wirusologicznych u pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu, chemioterapii przeciwnowotworowej lub terapii biologicznej
5. BŁĘDY W POSTĘPOWANIU Z CHORYMI ZE ZWĘŻENIAMI DUŻYCH DRÓG ŻÓŁCIOWYCH
5.1. Badania obrazujące drogi żółciowe
5.2. Nowotworowe zwężenia dróg żółciowych
5.3. Nienowotworowe zwężenia dróg żółciowych
5.4. Ogólne zasady leczenia endoskopowego
5.5. Przewlekłe zapalenie trzustki
5.6. Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych
5.7. Cholangiopatia lgG4
5.8. Powikłania chirurgiczne
5.9. Eozynofilowe i ksantogranulomatyczne zapalenie dróg żółciowych
5.10. Zwężenia dróg żółciowych spowodowane chorobami infekcyjnymi
5.11. Biliopatia wrotna
5.12. Kamica żółciowa
5.13. Choroba Carolego i wrodzone włóknienie wątroby
5.14. Torbiele zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych
5.15. Kompleksy von Meyenburga
5.16. Mukowiscydoza
6. OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ WĄTROBY – NAJCZĘSTSZE PUŁAPKI W DIAGNOSTYCE I TERAPII
6.1. Wstęp
6.2. Postępowanie diagnostyczne
6.3. Encefalopatia wątrobowa
6.4. Koagulopatia
6.5. Hipoglikemia
6.6. Niewydolność nerek
6.7. Infekcje
6.8. Transplantacja wątroby