Opis

Doręczenia w polskim prawie karnym procesowym

Autorzy: Wioletta Niemiec

Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

Publikacja stanowi pierwsze opracowanie monograficzne poświęcone czynności doręczenia w procesie karnym, w którym Autorka poddała procesową instytucję doręczenia analizie jako czynności procesowej zarówno od stronypodmiotowej, jak i przedmiotowej wraz z ich klasyfikacją. Ponadto w opracowaniu zostały zbadane warunki modalne prawidłowego dokonania tej czynności wraz z procesowymi skutkami ich naruszenia. W pracy zawarto także uwagi z historii tej instytucji i zaprezentowano rozwiązania obowiązujące w kilku innych krajach.

Spis treści

Wykaz skrótów 9

Wstęp 13

Rozdział I

Doręczenia jako czynność procesowa

– zagadnienia ogólne 17

1. Pojęcie i charakter prawny doręczenia 17

2. Przepisy o doręczeniach w układzie stadialnym 31

3. Kształt instytucji doręczeń w polskich ustawach

karnoprocesowych w latach 1928–1998 54

4. Woźny sądowy jako podmiot doręczający – rys historyczny 74

Rozdział II

Doręczenia w świetle wybranych zasad procesowych 79

1. Doręczenia a zasada uczciwego procesu 79

2. Doręczenia a zasada prawa do obrony oraz jawności

postępowania 88

3. Doręczenia a zasada szybkości i koncentracji procesu karnego 94

4. Doręczenia a zasada pisemności 99

5. Zasada działania z urzędu a dokonywanie doręczeń

w postępowaniu karnym 100

Rozdział III

Przedmiot i podmiot oraz warunki modalne doręczeń 105

1. Przedmiot doręczeń 105

2. Organy procesowe, podmiot doręczający oraz adresaci pism

procesowych 122

2.1. Organy procesowe oraz podmioty doręczające 122

2.2. Odbiorcy doręczeń 127

3. Warunki modalne doręczeń 134

3.1. Miejsce doręczenia 135

3.1.1. Miejsce zamieszkania 136

3.1.2. Miejsce zatrudnienia 138

3.1.3. Lokal organu doręczającego

lub podmiotu doręczającego 139

3.1.4. Lokal siedziby obrońców i pełnomocników 141

3.1.5. Lokal osoby prawnej 142

3.1.6. Miejsce zastania adresata 144

3.2. Czas doręczenia i termin doręczenia 147

3.3. Język czynności doręczenia 150

3.4. Podpis w czynności doręczenia. 150

Rozdział IV

Rodzaje doręczeń karnoprocesowych 153

1. Problem kryteriów podziału czynności doręczenia 153

2. Doręczenia zwykłe 158

2.1. Doręczenia zwykłe bezpośrednie 159

2.1.1. Doręczenie do rąk własnych adresata 159

2.1.2. Doręczenie w sekretariacie sądu lub prokuratury 164

2.1.3. Doręczenie elektroniczne 164

2.2. Doręczenia zwykłe pośrednie 169

2.2.1. Doręczenie pośrednie pomocnicze fakultatywne 171

2.2.2. Doręczenie pośrednie pomocnicze obligatoryjne 180

2.2.3. Doręczenie zwykłe pośrednie konkludentne 183

3. Doręczenia szczególne 192

3.1. Doręczenia szczególne niecierpiące zwłoki 192

3.2. Doręczenie pism między organami (doręczenie

prokuratorowi) 197

3.3. Doręczenie szczególne uproszczone 201

3.4. Doręczenie pism świadkowi koronnemu 204

4. Promulgacja decyzji procesowych 206

Rozdział V

Skutki procesowe doręczeń 213

1. Charakterystyka ogólna skutków doręczenia 213

2. Problem dowodu doręczenia 223

2.1. Pokwitowanie 223

2.2. Domniemanie doręczenia, czyli tzw. fi kcja doręczenia 231

3. Doręczenie wadliwe a przywrócenie terminu 236

4. Wznowienie postępowania karnego jako konsekwencja

nieprawidłowości doręczenia 241

5. Odczytywanie protokołów w trybie art. 391 k.p.k.

jako konsekwencja niedoręczenia wezwania świadkowi

w postępowaniu karnym 243

Rozdział VI

Doręczenia karnoprocesowe wybranych

państw obcych 245

1. Doręczenia w rosyjskim procesie karnym 245

2. Doręczenia w niemieckim procesie karnym 250

3. Doręczenia w procesie karnym w Wielkiej Brytanii 256

Wnioski końcowe 263

Bibliografia 267

Wykaz orzeczeń 279