Opis
Doświadczenie edukacyjne w perspektywie andragogicznej. Studium biograficzno-fenomenograficzne
Autorzy: Alicja Jurgiel-Aleksander
Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Książka Alicji Jurgiel-Aleksander jest kolejną andragoniczną publikacją wprowadzającą „cichą rewolucję” w tej dyscyplinie. Autorka zajmuje się jednym z najstarszych i najważniejszych fenomenów kształcenia dorosłych tj. doświadczeniem edukacyjnym. Praca zachowuje klasyczny, akademicki podział treści (opis fenomenu, ustalenia metodologiczne i analiza danych), co w dzisiejszym piśmiennictwie naukowym uznaję za pierwszy walor publikacji. (…) Pomimo że praca posiada te akademickie atuty, to czyta się ją jak dobry kryminał – i to nie tylko w warstwie historii doświadczeń edukacyjnych badanych studentów.
dr hab. Ewa Kurnatowicz
Tematem podejmowanym w tej rozprawie jest kwestia znaczenia doświadczeń edukacyjnych w kształtowaniu biografii osób wywodzących się z rodzin o niskim kapitale kulturowym, w których nie było dotychczas tradycji ani zdobywania średniego wykształcenia, ani tym bardziej studiowania. Analizuję doświadczenia edukacyjne podmiotów, którym pomimo różnych przeciwności udało się w rezultacie zdobyć najpierw średnie wykształcenie w szkole dla dorosłych, a później uczestniczyć w edukacji na poziomie szkoły wyższej, co mogłoby świadczyć o sile i determinacji badanych, ale także o skuteczności systemu edukacyjnego. Na ile można tę konstatację podtrzymać, postanowiłam zbadać, przyglądając się mechanizmowi kreacji doświadczeń edukacyjnych w ciągu życia trzydziesto- i czterdziestolatków powracających do systemu edukacyjnego. Należy jednak zaznaczyć, że doświadczenie edukacyjne jest tu traktowane jako doświadczenie biograficzne. Ujawnione w historiach badanych o własnym życiu, odsłania zarówno jednostkowy kapitał sprawczy autorów dotyczący bycia w sytuacji zarówno uczenia się, jak i nauczania, ale także – co ważne – pozwala ujawnić kulturowe oraz społeczne zapośredniczenia wytwarzanej narracji. Próbując odpowiedzieć na pytanie, jaka jest moc owych do-świadczeń dla ich kariery życiowej, ale także – w jakiej sytuacji dorośli stawiają siebie, myśląc o własnych praktykach uczenia się, staram się pokazać rzeczywiste znaczenie edukacji w ich życiu.
Ze wstępu autorki
Spis treści
Wprowadzenie
Rozdział pierwszy
Doświadczenie edukacyjne we współczesnym dyskursie andragogicznym
1.1. Doświadczenie edukacyjne jako instrument racjonalizacji
funkcjonowania człowieka w systemie społeczno-ekonomicznym
1.1.1. Edukacja dorosłych w służbie praktyk oświecania społeczeństwa
1.1.2. Edukacja dorosłych w służbie przygotowania pracowników
na rynek pracy
1.2. Doświadczenie edukacyjne jako naturalnie wpisane w sposób bycia
człowieka w świecie od dzieciństwa do starości
1.2.1 Wędrówka jako metafora życia i uczenia się
1.2.2. Upominanie się o dydaktykę biograficzną
1.3. Doświadczenie edukacyjne jako wyraz zaangażowania dorosłego
w praktyki społeczne
1.3.1. Krytyka praktyk szkolnych
1.3.2. Biografi czne uczenie się – jaki dorosły, jakie praktyki
edukacyjne?
1.4. Doświadczenie edukacyjne w cieniu refl eksji nad znaczeniem
edukacji dorosłych
Rozdział drugi
Możliwości badania doświadczenia edukacyjnego w świetle badań
narracyjnych. Ustalenia metodologiczne
2.1. Identyfi kacja sposobów rozumienia doświadczenia edukacyjnego
w świetle podejścia interpretatywno-konstruktywistycznego
2.1.1. Potencjał poznawczy badań biografi cznych
i fenomenograficznych
2.1.2. Wywiad otwarty pogłębiony jako metoda gromadzenia danych
2.2. Dorośli, którzy stali się studentami. Charakterystyka grupy badawczej
i etapy prowadzenia badań w terenie
Rozdział trzeci
Narracyjne konstruowanie doświadczeń edukacyjnych w ciągu życia.
Rezultaty analizy danych
3.1. Proces budowania doświadczeń edukacyjnych i mechanizmy ich
wytwarzania w świetle historii życia. Rezultaty analizy biograficznej
3.1.1. Narracja typu „Chciałabym osiągnąć więcej niż moi rodzice”,
z eksponowaniem znaczenia środowiska wychowania
i socjalizacji w dzieciństwie i młodości dla konstrukcji
doświadczeń edukacyjnych w ciągu życia
3.1.1.1. Rozum praktyczny w splocie pochodzenia
społecznego i konieczności kształcenia
3.1.2. Narracja typu „Dziś należy dostosować się do rynku pracy
i postępu cywilizacyjnego” z eksponowaniem znaczenia
kształcenia dla zdobywania doświadczeń edukacyjnych
w ciągu życia
3.1.2.1. Wiara w moc prorynkowego kształcenia jako efekt
internalizacji świata zewnętrznego jako ekonomicznego
3.1.3. Narracja typu „Każdy dorosły z natury jest mądry”,
z eksponowaniem znaczenia dyspozycji do uczenia się
jako wpisanych w kondycję człowieka
3.1.3.1. Pochwała codzienności i uczenie się zamiast nauczania
3.1.4. Narracja typu „Muszę dać sobie szansę” z eksponowaniem
znaczenia środowiska życia dla konstrukcji doświadczeń
edukacyjnych w ciągu życia
3.1.4.1. Edukacja w środowisku życia i znaczenie relacji
społecznych
3.1.5. Narracja typu „Chcę być świadoma/świadomy tego,
w czym uczestniczę”, z eksponowaniem znaczenia studiowania
dla konstrukcji doświadczeń edukacyjnych w ciągu życia
3.1.5.1. Niedokończona edukacja motorem studiowania
3.1.6. Edukacja dorosłych: od świata, który określa uczenie się,
do uczenia się, które określa sposób życia
3.2. Od historii życia do rekonstrukcji koncepcji doświadczeń
edukacyjnych. Rezultaty analizy fenomenograficznej
3.2.1. Doświadczenie edukacyjne jako rezultat przebywania
w instytucji kształcącej i jako rezultat absorbcji wiedzy
3.2.1.1. Społeczne zapotrzebowanie na
strukturalno-funkcjonalny wizerunek szkoły
3.2.2. Doświadczenie edukacyjne jako konsekwencja
niedoświadczania edukacji adekwatnej do oczekiwań
badanych na każdym etapie ich kształcenia
3.2.2.1. W poszukiwaniu koncepcji praktycznego uczenia się
3.2.3. Doświadczanie edukacyjne jako bycie w sytuacji wymiany
zasobów
3.2.3.1. Aktywne uczenie się i dojrzałe studiowanie
jako sposób życia
3.2.4. Biografi czny potencjał doświadczeń edukacyjnych
Rozdział czwarty
Jakie światy doświadczeń edukacyjnych „zamieszkują” i współtworzą
dorośli? Implikacje andragogiczne
4.1. Świat instytucjonalnego kształcenia zorientowanego utylitarnie
jako recepta na zapobieganie alienacji dorosłych.
Pytanie o dydaktykę dorosłych
4.2. Świat codzienności bez szkoły i instrumentalnego uczenia się
poza szkołą. Próba „humanizacji” dyskursu andragogicznego
czy powrót do dobrze znanych praktyk?
4.3. Świat społeczno-kulturowego budowania doświadczeń edukacyjnych.
Dynamika uczenia się przez całe życie
4.4. Od koncepcji doświadczenia edukacyjnego do znaczenia edukacji
w życiu człowieka
Podsumowanie
Bibliografia
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.